Jigorō Kanō
Jigorō Kanō (jap. 嘉納 治五郎, Kanō Jigorō, ur. 28 października 1860 w prowincji Hyogo, Japonia, zm. 4 maja 1938 ) – twórca judo.
Życiorys
Kanō zaczął trenować jujutsu w wieku 17 lat. W 1882 r. skończył studia uniwersyteckie i został nauczycielem literatury i języka angielskiego na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Gakushuin.
W miarę postępów w nauce jujutsu, Kanō zaczął zauważać jego archaiczność i niedostosowanie do współczesnych mu czasów. Usunął więc z niego techniki zagrażające zdrowiu bądź życiu ćwiczących, dołączył nowe i w 1882 r. założył własną szkołę - Kōdōkan. W 1887 r. opracował ogólne techniki i elementy, które stale rozwijał.
Jigorō Kanō był pierwszym Azjatą, który został członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w 1909 r. Był aktywnym działaczem. Jego starania przyczyniły się do przyznania Tokio organizacji Igrzysk Olimpijskich w 1940. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie doszło do nich. Został odznaczony japońskim Orderem Wschodzącego Słońca.
Kanō zmarł 4 maja 1938 r. na statku Hikawa-maru, wracając do Japonii z Kairu, gdzie uczestniczył w posiedzeniu Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Został pochowany na cmentarzu w miejscowości Matsudo w prefekturze Chiba.
Judo
Sobota, grudzień 5th, 2009 autor Cavior
Styl stworzony w Japonii w 1882 roku przez mistrza Jigoro Kano.
Jigoro Kano zebrał, przeanalizował i skompilował w jeden styl techniki różnych szkół Jujutsu (głównie Tenshin-ryu i Kito-ryu), wprowadzając jednocześnie bardzo nowoczesną, sparringową metodykę.
Twórca Judo wyeliminował ze swojego stylu uderzenia, kopnięcia i inne techniki potencjalnie ryzykowne dla partnera w treningu, zrezygnował też z technik bardzo finezyjnych, mających mały margines błędu (czyli takich, ktorych użycie w walce jest niemal niemożliwe bez żmudnego, wieloletniego treningu). Zostawił techniki proste i niezawodne-które da się trenować z pełną siłą na oporującym przeciwniku.
Efekt był zaskakujący. Przedstawiciele Judo wielokrotnie odnosili sukcesy nad przedstawicielami tradycyjnych szkół Jujutsu. Zjawisko to znane jest do dziś jako “paradoks Kano”-otóż styl bazujący na technikach “bezpiecznych” które da się trenować z pełną siłą-okazuje się skuteczniejszy od stylu bazującego na technikach brutalnych, których jednak nie da się ćwiczyć z pełną siłą (z obawy o zdrowie współćwiczących).
Judo w wersji sportowej obejmuje dwie sfery walki-klincz (tachi waza) i parter (ne waza/katame waza). W klinczu korzysta z technik rzutów i obaleń (nage waza), zaś w parterze z trzymań (osaekomi waza), dźwigni (kansetsu waza) i duszeń (shime waza).
Aby wzbogacić swój styl Jigoro Kano zaadaptował techniki innych szkół Jujutsu i zebrał je, wraz ze swoimi uczniami w zestawach form, praktykowanych do dziś przez wysokich stopniem Judoków. Zagadnienia takie jak obrona przed uderzeniami, kopnięciami i atakami bronią (Kodokan Goshin-jutsu) zostały zaczerpnięte z Aikido.
Dziś Judo jest jednym z najpopularniejszych stylów na świecie i sportem olimpijskim (od roku 1964). Judo miało ogromnny wpływ na inne style walki(w tym koreańskie Hapkido, wietnamskie Viet Vo Dao oraz systemy typu “combat”).
Na technikach przedwojennego Judo oparto również dwa inne, bardzo popularne dziś (za sprawą MMA) style-Brazylijskie Jujutsu i rosyjskie Sambo.
Dla ciekawych : http://www.kodokan.org/
